Σάββατο 29 Αυγούστου 2009

άφιξη...φυγή!

Ερωτεύτηκα!Το φετινό καλοκαίρι, τις φετινές 2 βδομάδες στην Ξανθούλα μου, τις απίστευτες μέρες και νύχτες μας εκεί, την ηρεμία, τις βόλτες, τη ζεστασιά αυτής της πόλης και ίσως και να έχω ευχηθεί και 100000 φορές να είχα γεννηθεί εκεί και να τα είχα ζήσει όλα από την οπτική της πόλης αυτής. Όχι γιατί είναι καλύτερη ή γιατί μου πάει περισσότερο... Αλλά ίσως γιατί αυτό που μου λείπει το βρίσκω εκεί.
Δεν ξέρω αν ξεκουράστηκα, αλλά σίγουρα έχω πολλά να θυμάμαι.
Είδα και κάτι που το κάνω πάντα λάθος. Δεν έχω υπομονή. Και προσπάθησα να το "παλέψω" κιόλας. Φέτος με κούρασαν πολλά, ίσως κι εγώ να κούρασα καταστάσεις ή ανθρώπους με τη σειρά μου. Ποιος ξέρει; Δεν αλλάζει κάτι τώρα έτσι κι αλλιώς. Απλά είναι η πρώτη φορά που μπορώ χαμογελαστά να σου πω "Καλό Χειμώνα" και να θέλω τόσο να στο στείλω μαζί και με μία αγκαλιά που όσο κι αν γκρινιάζεις γι' αυτή τηνευχή δεν πτωούμαι.
Δεν έχω στόχους για φέτος. Θέλω να τελειώσω τη σχολή και να πάει καλά το ωδείο.

Δε θέλω άλλα καμμένα δάση για φέτος και για πάντα! Μπορείς;
Πιο "το απαιτώ" δεν έχει!
Ευχαριστώ!

(Φιλί στο ξαδερφάκι μου-δε θα το διαβάσει αλλά, δε βαριέσαι... Εγώ την αγαπώ!
Α! Η εικόνα καμία συναισθηματική αναφορά δεν έχει σε όλο αυτό αλλά είναι από το αγαπημένο μου μέρος...)