Επίγευση...

Δεν την αντέχω όλη αυτή την κυκλοθυμία. Έτσι λέγεται; Αυτό που τη μία είσαι χαρούμενος και ξαφνικά όλα γίνονται τόσο κουραστικά και το μόνο που θέλεις είναι να αποκοιμηθείς και να μη νιώθεις τίποτα; Σχεδόν με φθείρει... Υπάρχει καμιά λύση; Ένα φάρμακο, τέλος πάντων, κάτι να με κάνει απαθή εκείνη την ώρα και να μη νιώθω τίποτα...
Όχι που θα υπήρχε. Για τα πιο σοβαρά πράγματα δε βρίσκουν μια αναθεματισμένη λύση. Ενίσταμαι σου λέω!
Κι αυτές οι ορμόνες κάθε τόσο. Σκέτη ταλαιπωρία!

Ας τα αφήσουμε αυτά! Έχω σήμερα να σου πω για την καινούρια μου δημιουργία! Ναι, είμαι πολύ περήφανη! Θά ' χουν περάσει 3 χρόνια από εκείνη την απογευματινή σοκολάτα στο μαγαζάκι στην πλατεία...Ποια πλατεία ήταν; ναι,απεναντι από το Ιαμβικό ωδείο. Βύρωνας είναι; Βύρωνας θά ' ναι. Λεπτομέρεια... Σοκολάτα από το Μεξικό το έλεγαν; Ασθενής μνήμη!Γέρασα, τό ' χω αποφασίσει. Όπως και νά ' χει σήμερα το πρωί αυτή η από το Μεξικό ίσως σοκολάτα του ίσως Βύρωνα στο φλιτζάνι μου, με ένα ξυλαράκι κανέλας για τις ανάγκες της όσφρησης, με επίγευση κανέλας και σοκολάτας και μπισκότα ανάλογης γεύσης... Και αχ... Αν ο έρωτας ήταν συνταγή για σοκολάτα θά ' ταν το φόρτε μου...

Κερνάω σοκολάτα και μπισκότα κανέλας στο μπαλκόνι μου και το μαγαζί διαθέτει και κουβέρτες για να διευκολυνθεί η συζήτηση.
Για λεπτομέρειες contact us... ξέρεις!
καλημέρες

και φιλί;)
για επίγευση!