Είπα πριν την Ανάσταση να σου γράψω δυο λέξεις ίσα να δηλώσω παρουσία!
Ηχηρή σαν απουσία! Ξέρεις από αυτά εσύ...
Νοσταλγώ τις θάλασσες του νου, τη ζεστασιά της αγκαλιάς και την ανάσα της αγάπης.
Πώς το λέει το τραγούδι να δεις:
"Αγάπη λίγη δε μπορώ,πολλή να γίνει κι ας καώ!"
Αυτό ακριβώς!
Κι αν ελπίζω κάτι φέτος σε ένα κλίμα σίγουρα "όχι-κατάνυξης" είναι η γαλήνη, η άπειρη... Αυτή που νοσταλγώ!
Γι'αυτό φύγε... έχω μάθει να ακούω την inner voice μου, την εσώτερη φωνή που έλεγε η κυρία Λένα Π. κι αυτη λαχταρά γαλήνη...
Ηχηρή σαν απουσία! Ξέρεις από αυτά εσύ...
Νοσταλγώ τις θάλασσες του νου, τη ζεστασιά της αγκαλιάς και την ανάσα της αγάπης.
Πώς το λέει το τραγούδι να δεις:
"Αγάπη λίγη δε μπορώ,πολλή να γίνει κι ας καώ!"
Αυτό ακριβώς!
Κι αν ελπίζω κάτι φέτος σε ένα κλίμα σίγουρα "όχι-κατάνυξης" είναι η γαλήνη, η άπειρη... Αυτή που νοσταλγώ!
Γι'αυτό φύγε... έχω μάθει να ακούω την inner voice μου, την εσώτερη φωνή που έλεγε η κυρία Λένα Π. κι αυτη λαχταρά γαλήνη...
1 σχόλιο:
Χριστός Ανέστη Μαρί(ζ)α!
Δημοσίευση σχολίου