Γιατί πρέπει τόσο συχνά να νιώθω έτσι; Γιατί να πρέπει να αφήσω όλα μου τα όνειρα πίσω;
Γιατί να πρέπει να συμβιβάζομαι με αυτά που θα ήθελαν για ' μένα αυτοί που δεν είναι εγώ;
Δεν ξέρω. Έχω κουραστεί!
Έχω με τόση ευλάβεια χρησιμοποιήσει τα λόγια της alanis σε κάθε νέα αρχή...
reborn and shivering....
day one... start over again!
ψέμα
δεν έχω κάνει ούτε ένα βήμα! Λες και με έχουν δέσει.
Θα τα λύσω τα δεσμά, να ξέρεις.
Απόψε ούτε εικόνες ούτε χρώματα...
1 σχόλιο:
Άσε να γίνω ένα σου όνειρο. Έστω για λίγο.
Καλό ξημέρωμα μικρή μου.
Δημοσίευση σχολίου