Σάββατο 30 Αυγούστου 2008

Κάτι πάνω από' μένα..

δεν έχω λόγια..


http://www.youtube.com/watch?v=R0vomV6qtf8

ne me quitte pas...

Ne me quitte pas
Il faut oublier
Tout peut s'oublier
Qui s'enfuit deja
Oublier le temps
Des malentendus
Et le temps perdu
A savoir comment
Oublier ces heures
Qui tuaient parfois
A coups de pourquoi
Le coeur du bonheur
Ne me quitte pas


ne me quitte pas..
http://www.youtube.com/watch?v=nrXGriD1Rjo

Μού' δωσες το χέρι νά' χω συντροφιά...

Όποιος πόνεσε μέσα στη ζωή
όποιος έκλαψε σαν μικρό παιδί
τώρα τίποτα πια δε σου ζητά
μόνο στ' όνειρο θα σ' αναζητά

Άσπρο περιστέρι μεσ' τη συννεφιά
μου 'δωσες το χέρι να 'χω συντροφιά
άσπρο περιστέρι μαύρο μου φτερό
κάθε καλοκαίρι θα σε καρτερώ

Όταν σήκωσα το βαρύ σταυρό
μου παράγγειλες να 'ρθω να σε βρω
κι όταν δάκρυσα σαν την Παναγιά
ήταν άνοιξη και Πρωτομαγιά

Άσπρο περιστέρι μεσ' τη συννεφιά
μου 'δωσες το χέρι να 'χω συντροφιά
άσπρο περιστέρι μαύρο μου φτερό
κάθε καλοκαίρι θα σε καρτερώ

Στίχοι:κος Νίκος Γκάτσος
Μουσική:κος Μάνος Χατζιδάκις
Ερμηνεία:Δήμητρα Γαλάνη(Για κάποιο σκοτεινο λόγο έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στην εκτέλεση του Γιώργου Νταλάρα)

θα μου λείπεις..

και γράφω πάνω σ' ένα τοίχο τ' όνομά σου
του βάζω θάλασσες και ήλιους κι ουρανούς
εσένα σύννεφα να σκίζουν τα φτερά σου
να με μαθαίνουν πώς να σβήνω δισταγμούς...



(δεν έχω πολλά να σου πω..θα λείπεις..)

Παρασκευή 29 Αυγούστου 2008

Κάτι απογέματα..με καφέ και τσιγάρο..

-Θα πάω για περπάτημα.
-Σε μισή ώρα στο μετρό μου.

Κατεβαίνουμε Πανεπιστήμιο. Δεν έχω δει πιο μελαγχολικό ουρανό πέρα από αυτόν που τυλίγει την απογευματινή Αθήνα.

-Πάμε να πάρω ένα καφέ.

Καμιά φορά, θέλω να παγώσω το χρόνο. Να γυρίσουμε όλη την Αθήνα με τα πόδια και ο δείκτης του ρολογιού μου να μείνει ασάλευτος στις 8παρά. Να δούμε όλους τους δρόμους και να διαλέξουμε σε ποιον πάει καλύτερα αυτό το χρώμα του ουρανού. Και κάθε απόγευμα να διαλέγουμε αυτό το δρόμο για να πίνω τον καφέ μου.

-Έλα, προχώρα.
-Κάτσε να πάρω ένα νερό.

Αρχίζω ωδείο σε λίγες μέρες. Επιτέλους.

-Θά'ρχεσαι να με παίρνεις και να περπατάμε;
-Πάντα!

Βαρέθηκα λίγο τον ήλιο. Περιμένω την πρώτη βροχή. Ξέρεις για να μπορώ μετά να παραπονιέμαι:Πότε θα σταματήσει να βρέχει; Κουράστηκα πια!

-Πρέπει να φύγω.
-Πφ...Εγώ θα μείνω λίγο ακόμα.
-Καλό βραδάκι!

Ποιο τραγούδι να βάλω; Όλα χιλιοακουσμένα!
Τέλειωσε κι ο καφές. Αυτό είναι. Πάμε για Μίλτο...

Όλη μου η ζωή συνενοχή και πώς γουστάρω τα πιο μεγάλα ψέματα στα πιο αθώα βλέμματα...
Κάτι απογέματα..με καφέ και τσιγάρο..