Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2009

moments

Δεν έχω πολλά να σου πω.. Κάναμε πόβα σήμερα και πήγε πολύυυυυυυυυυ καλά! Και ο παλιάτσος βγαίνει τέλεια! και ναι, είναι μια όαση μέσα σ'αυτές τις μέρες!
Αυτά είχα να σου πω για σήμερα! Ή καλύτερα προς το παρόν! Αργότερα βλέπουμε;)



αυτό για σήμερα! Με ένα μεγάλο χαμόγελο;)

Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009

Σαν τραγουδάκι

αφιερωμένο...


Έτσι που ήρθες κι έφυγες δε σ' έμαθα ποτέ
Πίσω απ' τα δυο σου μάτια πήγες και κρύφτηκες
Σαν τραγουδάκι μου 'μεινες
π' όλο ξεχνάω τους στίχους

Και σε σφυρίζω, σε σφυρίζω
Στα στενά σε μουρμουρίζω
Μες τα λόγια σου βραχνιάζω
Σε μπερδεύω σε φωνάζω

Κι είναι και τώρα όπως και τότε
Όπως τα βράδια που μου λείπεις
Σαν το τσιγάρο που αργοσβήνει
Το άγγιγμα σου που μ' αφήνει

Πως άρχισες και τέλειωσες
δεν έμαθα ποτέ
Σε μια σταλίτσα γέλιο
πήγες και κρύφτηκες
Σαν τραγουδάκι μου 'μεινες
π' όλο ξεχνάω τους στίχους


Στίχοι: Θοδωρής Παυλάκος
Μουσική: Θοδωρής Παυλάκος
Ερμηνεία: Μιλτιάδης Πασχαλίδης

Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2009

steps

Θα αδιαφορήσω για τα σημερινά γεγονότα... ΟΚ, it happens! Shit happens, κλπ κλπ.
Θέλω να αφιερώσω το επόμενο κομμάτι κάπου εξαιρετικά! Χωρίς λόγο... Γιατί με βοηθάει να μη σκέφτομαι τα στραβά...Έστω και εν τη απουσία του...


Όλα απόψε μιλούν και σε παρακαλούν
να γυρίσεις φωνάζουν
κι ό,τι ζήσαμε χτες σαν παλιές μουσικές
νιώθω να μ' αγκαλιάζουν.
Όλα απόψε μιλούν για παλιές μας στιγμές
που δε λένε να σβήσουν
κι εγώ πάλι ζητώ μυστικά και φιλιά
που τα πήρες μαζί σου.

Βήμα-βήμα νιώθω πως θα γυρίσεις
σαν το κύμα να με νανουρίσεις
μα τα βράδια όλα στο ίδιο χρώμα
γκρίζα πάντα και δεν ήρθες ακόμα.

Τι ωραίες στιγμές να σε νιώθω παντού
γύρω να σ' ανασαίνω
πάλι να μου γελάς, για ζωή να μιλάς
και εγώ να σωπαίνω.
Τι ωραίες στιγμές να σε βλέπω ξανά
στ' άδειο σπίτι να μπαίνεις
κι όταν θα με φιλάς λίγα να μου ζητάς
και πολλά να μου παίρνεις.

Στίχοι: Χριστόφορος Μπαλαμπανίδης
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Ερμηνεία: Χαρούλα Αλεξίου

Για' σένα...
...κι ας μην έρθεις ποτέ

Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2009

2nd round!

Cat Power





love her

new day...same me

Δε θα σου πω ότι σήμερα είναι μια καινούρια μέρα! Μια τέλεια μέρα ή κάτι τέτοιο. Πλέον έχω σταματήσει να ξεπερνάω τις μεγάλες χαρές και τις μεγάλες λύπες μπαμ και κάτω! Απλούστατα γιατί τσουπ! ξανάρχονται σύντομα, ισχυρότερες ... ούτε θα σου πω γιατί έσβησα το προηγούμενο ποστ. Καταντάει ήδη βαρετό.

Για σήμερα μια Martha Wainwright!

coming tonight


Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2009

καλό ταξίδι

Δεν είναι η άσφαλτος που τρέχει!
Ο κουρσάρος της νύχτας δεν πρόσεξε και ξαφνικά άλλαξε ο προορισμός

βίαια
ξαφνικά

και ξεκίνησε ένα ταξίδι χωρίς σωστή παρέα
για την ακρίβεια δίχως παρέα καμιά


καλό ταξίδι

θα είσαι πάντα στη φωτογραφία του δημοτικού, εσύ και όλη η παρέα κι αυτή η φωτογραφία θα κάνει ταξίδια στην τσάντα του αδερφού μου, όπου κι αν πάει
θα φροντίζω να την καταχωνιάζω πάντα

δεν έφυγες

δε συμφώνησε κανείς μας

Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009

βαρέθηκα

όλοι σας ξεχνάτε!
είναι επιλογή σας!
και σας έχω όλους ανεξαιρέτως βαρεθεί!
λες και οι αγώνες σας πριν ένα μήνα ήταν επιταγή του life-style!
και τώρα...
μόδα ήταν και πέρασε.
και οι διεκδικησεις πλέον, είναι ντεμοντέ!
γελοίοι!

Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2009

that's a new year...

Ναι, το πιστεύω. Το δικό μου όνειρο ήταν μετά από αυτό το πολύπαθο 2008, να αλλάξει κάτι το 2009. Και ει δυνατό, για καλό.

Είδα τη Μ. το πρωί- μεσημέρι καλύτερα. Πήγαμε για έναν τρελό καφέ! Starbucks και Frap. . Μιλήσαμε-όπως κάθε φορά- πολύ και για όλα, κάναμε τις καθιερωμένες γκριμάτσες-εντελώς ασυναίσθητα-όπως κάθε φορά- και βάλαμε μπροστά την αλλαγή που σου έλεγα.
Μπαίνοντας είδαμε σε ένα τραπεζάκι μία κοπέλα κι έναν νεαρό να έχουν μπροστά τους από ένα βιβλίο-έστω φιλοσοφία, δεν είδα-και να συζητάνε γι' αυτό. Θα σπούδαζαν κάτι σχετικό, υπέθεσα γιατί είχαν υπογραμμίσει και γενικά αυτή την αίσθηση μου άφησαν. Γύρισα προς τη Μ.: Ωραία δε θά' ταν να κάναμε κι εμείς αυτό; και απλά αναστέναξε. Και τότε μπήκε το μικρόβιο στο παράξενο αίμα μας! Αυτό ήταν! Δεν πα να σπουδάζουμε όλα αυτά τα ακαταλάβίστικα που ούτε στο τόσο δε μας φτάνουν! Αυτό θα κάνουμε! Θα διαβάζουμε κάποιο βιβλίο και οι δύο και μετά θα αρχίζει η ανάλυση! Θα άζουμε και τον Γ(γνωστός και ως ΑΑ) στη συζήτηση που είναι διαβασμένος! Και αυτό συνέπεσε με την καινούρια-πνιγμένη στα βιβλία- δική μου αρχή!
Και καταλήξαμε ανάμεσα σε πολλά βιβλία μετά από λίγο και αρχίσαμε... Βέβαια, για αρχή άσχετα πράγματα αγοράσαμε αλλά δεν έχει να λέει. Η ανάλυση θα πέσει! Αχ... Καινούρια μου ζωή! Φέτος, θα κάνουμε όλα αυτά που δεν κάναμε ως τώρα και τα λαχταρά η ψυχή μας και ακόμα και αν κάτι δε πηγαίνει καλά, εμείς θα χαιρόμαστε όλα τα άλλα! Θα γεμίσουμε τις ζωές μας όμορφες στιγμές, έτσι είπε η Μ. κι εγώ-με ξέρεις-χατήρια δε χαλάω...


Για σήμερα: ο Ξένος, Albert Camus
(τέλειωσε σήμερα, αλλά αύριο θα μπει στο repeat!)

Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2009

και ταξίδευα...

Ήταν η πιο όμορφη Πρωτοχρονιά που έχω ζήσει. Η πιο γεμάτη. Έλειπαν μερικά πρόσωπα, αλλά τους είχα στην καρδιά μου αυτούς. Και σχεδόν έφτανε. Δε θα στο περιγράψω. Μπορεί να βαρεθείς. Ήταν όμως το πιο γλυκό ξενύχτι και το πιο ζωντανό ξημέρωμα που έχω ζήσει ποτέ μου.
Ήρθε η αγάπη της Μ. και του Γ. Μαζί με τη νέα χρονιά, σε μιά τεράστια αγκαλιά και από τους 2 τους να μου θυμίσει πόσο πολύτιμες είναι μερικές στιγμές που είναι κρυμμένη η αγάπη μέσα τους. Ήρθε το βλέμμα του αδερφού μου που αποχωρίζομαι σε 4 μέρες. Πάει να συνεχίσει τη θητεία του και θα λείπει. Ήρθε το μήνυμα του Μ., του Σ., του Σ, του Γ., της Τ. και της Ε., του Β., του Σ,. το τηλεφώνημα του Κ. (που με βρήκε μεθυσμένη) που όσο και να το ήθελα δεν ήταν εκεί. Ήρθαν τα χαμόγελα και αυτό το τόσο καθαρό αίσθημα αγάπης και ασφάλειας. Ήρθε το τηλεφωνημα του Α. Ήρθε ένα όμορφο πρωινό «παρέας» μέχρι που άνοιξε ο ουρανός τελείως. Και μέσα σε όλα αυτά που ήρθαν υπήρχε αγάπη.
Έφτασα σπίτι και είχα αποφασίσει πριν κοιμηθώ και αλλάξει η μέρα για’ μένα να κάνω κάτι που ονειρεύομαι καιρό. Να κάτσω και να δω στ’ αλήθεια τους ανθρώπους στο σταθμό να περνάνε μπροστά μου. Και ήταν όλοι τους όμορφοι άνθρωποι. Μπορούσαν να χαμογελάνε. Κάποιοι μπορούσαν να σου πουν και «καλή χρονιά».
Βγήκα από το μετρό, προχώρησα την ηχογραφημένη εκπομπή στο ραδιόφωνο και πάτησα Play. Και ταξίδευα...
Άκουσα το τραγούδι της νέας χρονιάς σε ένα παγκάκι οκλαδόν, με τα μάτια ορθάνοιχτα και κάποιες σταγόνες ήλιου να ακουμπάνε τα μάγουλά μου...
Και ταξίδευα...
Με τον ζαχαρωτό μου, να κάνει τα έγχορδά του να χαμογελούν και να φυσάνε τη θάλασσα στα αυτιά μου...
Με τον j. παρέα μου, να κοιτάζει τους ανθρώπους με τη διαπεραστική ψυχή του...
Με τη νεράιδα μου, να σπάει ένα-ένα τα κομμάτια των φόβων και της θλίψης και να υπόσχεται ομορφιά με το καθαρό αίσθημά της...
Και με όλους αυτούς που αγαπάω μαζί
Και την Μ. να μου χαιδεύει τα μαλλάκια
Και τον Γ. να μπορεί να αντέχει
μουρμούρισα: Καλή Χρονιά...



Και ταξίδευα...