Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

με ποιον ακούς απόψε αυτό το τραγούδι



"Δε μ' ακούει κανένας απόψε και τίποτα δε με βοηθάει
η κιθάρα μου έχει θυμώσει απόψε και δεν μου μιλάει
πατάω σε σπασμένα γυαλιά
δε με νοιάζει με ποιον ακούς απόψε αυτό το τραγούδι"

Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

unfair

Πώς αντιδρούμε μπροστά σε κάτι που θεωρούμε άδικο;
Άλλες φορές παλεύουμε να πείσουμε κάποιον για τα πιστεύω μας ή για την ορθότητα των σκέψεων ή των πράξεών μας και άλλες αφήνουμε κάτω τα όπλα και δυναμώνουμε τη μουσική στα ακουστικά.
Κάποιος θα πει: Μάλλον δε σε νοιάζει και πολύ να σε υπερασπιστείς! Άλλος: Μα άν έχεις δίκιο οφείλεις να αγωνιστείς γι' αυτό! Άλλος: Αν έχεις δίκιο σε νοιάζει να το ξέρεις εσύ. Δε σε αφορά να πείσεις τους άλλους.
Δεν ξέρω. Δεν είμαι πολύ σίγουρη για το τι ισχύει. Ίσως να έχει να κάνει με τον άνθρωπο, ίσως και κάποια από τις δύο να είναι πάγια συμπεριφορά και δικαιολογημένη. Θα σε γελάσω!
Εσύ τι λες;

Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

ερώτηση

-Να σου πω! Να σε ρωτήσω κάτι θέλω... Το να νιώθεις είναι καλό πράγμα; Δηλαδή, είναι κάτι επιθμητό; Έχω μπερδευτεί λιγάκι. Κάθεσαι και ασχολείσαι με τις τέχνες, τις ευαισθησίες, τα αισθήματα, τα φεγγάρια και τα "νιώθω" και με κάνεις να λέω, ε άρα θά'χει δίκιο. Κάτι καλό θα είναι το νανιώθεις οπότε ας το βάλω κι εγώ στο λεξιλόγιό μου. Για αρχή τουλάχιστον. Μετά σου λέει, κάποια στιγμή γίνεται και δέρμα σου το "νιώθω". Όπως και νά'χει. Είπα κι εγώ να νιώσω. Αλλά να με συμπαθάς! Οκ! Κάποια στιγμή ένιωσα ανείπωτη χαρα, κάποια άλλη ευτυχία, κάποια άλλη ένιωσα έρωτα, μια πιο μέτα ένιωσα αγάπη, κάποια αργότερη μελαγχόλησα. Ήρθε, όμως, πιο μετά κι άλλη μία που ένιωσα ΦΟΒΟ, κι άλλη μία που ένιωσα ΠΟΝΟ, και μια χειρότερη που ένιωσα ενοχές, και άλλη μία που ένιωσα μοναξιά. Αλλά είχε και πιο κάτω. Μία που νομίζω δεν μπορούσα να την αντέξω. Ένιωθα κάτι που ξεπερνούσε τον εαυτό μου. Μπλεκόταν με περίεργο τρόπο στα χέρια σου.
Συμπόνια. Ένιωσα.
Και έγινε δέρμα μου. Και σχεδόν δεν μπορούσα να το αντέξω. Γινόμουν κύκλος, μηδενικό, σχεδόν δεν υπήρχα, σκεφτόμουν εσένα, γινόμουν εσύ, σε πονούσα στο δέρμα μου, κι ο χρόνος πάλι σε slow motion.
Εσύ το ένιωσες; Μαζί μου...

μετρημα...



Για πες...

Πού ανήκεις;

Κι όσοι ζουν με το αίσθημα;

Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010

γέλα...




" θα τρόμαζες ΑΝ ήξερες πόσο σε αγαπούσα"






κι αναρωτιέμαι και τι θα γίνει αν το μάθεις...

Όπως και νά'χει θέλω μονάχα να γελάς...

Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

Stand by me

Ξυπνάς με 2 μηνύματα από πρόσωπα αγαπημένα. Πολύ. Περνάς ένα πρωί με ζεστό καφέ, μια αγκαλιά γνώριμη και μια πλατεία Συντάγματος πιο μελαγχολική από ποτέ. Το μεσημέρι σε περιμένει η αγκαλιά του αδερφού σου. Το απόγευμα τρελαίνεις την πολυκατοικία με τον ενισχυτή, την κιθάρα και το σόλο του Stella by starlight. Τραγουδάς το Stand by me μεχρι να έρθει το βράδυ, με πολλή αγάπη, μια τούρτα γενεθλίων και μηνύματα και τηλέφωνα από ανθρώπους που σε ξέρουν και μπορούν παρ' όλα αυτά να σ' αγαπούν.

And that is the so called happiness!

Αν υπάρχει πηγή της ευτυχίας, ή καλύτερα δεξαμενή-μηχανικοί είμαστε ε;;;-τότε σήμερα η βρύση άνοιξε και τα χεράκια μου μη σου πω πως ξεχείλισαν. Μαλλον είναι μία από αυτές τις νύχτες που δε θα κοιμηθώ αλλά χαλάλι. Τη θέλω τη στιγμή μου. Τη νύχτα μου αυτή ακέραιη.

Μέχρι πριν λίγη ώρα σκεφτόμουν στιγμές στο σχολείο. Δεν ξέρω τι θα έδινα να ξαναγύρναγα στο τότε. Όχι γιατί το τώρα δεν είναι όμορφο. Αλλά γιατί το τότε δεν είναι τώρα.

Πλησιάζει και η μέρα της "επετείου" μου. Της προσωπικής, remember? Δεν ξέρω αν ανυπομονώ! Ξέρω πως θά'θελα να πατήσω το pause, ο χρόνος να μη μετρήσει για λίγο και η νύχτα να κρατήσει λίγο παραπάνω. Όχι γιατί δε φτάνει. Αλλά γιατί είναι άδικο ολα τα ωραία να κρατάνε λίγο- για την ακρίβεια πιο λίγο από τα ζόρικα, θεωρία της σχετικότητας κλπ κλπ.

Σε ευχαριστώ για απόψε. Εσύ που με διαβάζεις είσαι και παρων στη ζωή μου με τον τρόπο σου- ή τον τρόπο μου;-)

Μας εύχομαι όμορφες στιγμές. Και καλή παρέα για να τις ευχαριστηθούμε.

Α, και ναι! Χρόνια μου πολλά!

Το τραγούδι παίζει και για' σένα:


Και σε ευχαριστώ και που δε λείπεις..

Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010

μπορείς;

να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να δίνεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να μη μου κρύβεσαι να προσεχεις να προσεχεις να σου λείπω να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να μ'αγαπας να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να μη μου μιλάς να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να μη μ'αγαπάς να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να γελάς να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να με περιμένεις να προσεχεις να προσεχεις να με θέλεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να μείνεις εδώ να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να μ' ονειρευτείς να προσεχεις να μη μ' ονειρευτείς να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να με θυμάσαι να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις νά' σαι καλά να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να μη φύγεις να προσεχεις να προσεχεις να με προσέχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις να προσεχεις

"Να κάνεις αυτό που θες ακόμη κι αν αυτό δε με περιλαμβάνει εμένα μέσα"

μπορείς;