Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

σαν σήμερα



Θα ερχόμουν με μια τεράστια σακούλα, θα σε αγκάλιαζα και θα έλεγα σε όποιον ξεραμε πως σημερα είχες τα γενέθλιά σου. Θα λέγαμε τι θα κάνουμε το Σάββατο και γενικά η μέρα θα ήταν της γιορτής.
Πάνε χρόνια. Και θα περάσουν κι άλλα. Δεν ξέρω καλά-καλά γιατί. Ή μάλλον ξέρω.
Με εμένα απορώ. "Πώς έφυγες απ'τη ζωή μου έτσι..."
Και κυρίως πώς σε άφησα...Αν όχι μόνη, τότε πώς σε άφησα...
Είναι δύσκολοι οι καιροί. Και κυρίως οι άνθρωποι.
Για σημερα η Βίκυ θα σου τραγουδήσει χωρίς τη μουσική για παρέα, ένα πώς έφυγες πιο μελαγχολικό από ποτέ..
Αγάπη πολλή!
Κι ένα παράπονο...

Σε εμένα!

Γεια χαρα

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010

Της Κυριακής



Σήμερα το θυμήθηκα, οπότε ας το πούμε της Κυριακής. Της σημερινής όσο καμιάς άλλης...




"μόνο θάλασσα βλέπω εδώ κι ουρανό..."



Δίσκος: Σαν Αφροδίτη,1986. Και να σκεφτείς ότι σήμερα ένιωσα πως μου γράφτηκε σήμερα...

Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2010

του έρωτα



Πρώτη φορά το άκουσα σήμερα. Δεν ξέρω αν μου άρεσε ακριβώς. Θα μ ' έφτιαχνε νά'μαι άντρας, να το νιώσω και να το αφιερώσω. Από τη στιγμή που δεν είμαι απλά στο αφήνω. Και σχεδόν εντυπωσιάζομαι που ακούω με τόση προσοχή Θαλασινό.

Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2010

θέλω να είμαι η μουσική που ξαγρυπνάει μαζί σου




Δεν θέλω να μαι ένας ακόμα κρυμμένος θησαυρός
ένας ακόμα που φοβήθηκε να σηκωθεί απ τον πάτο
ούτε με νοιάζει αν θα με πνίξει η φυλακή σου.

Δεν θέλω να μαι ένας ακόμα παγωμένος ποταμός
Ένας ακόμα που φοβήθηκε να πάει πάει παρακάτω
ούτε με νοιάζει αν με πικράνει το φιλί σου.

Θέλω να είμαι η μουσική που ξαγρυπνάει μαζί σου
σαν ασταμάτητη βροχή να πέφτω στην ψυχή σου
να γίνω αέρας και να ρθω να κλαίω στην αυλή σου
σαν σκύλος σαν θεός σαν εραστής σου.

Στίχοι: Γιάννης Αγγελάκας
Μουσική: Νίκος Βελιώτης
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Αγγελάκας