Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008

Η τέχνη της αγάπης

"Δέν αγαπάμε αρκετά τους ανθρώπους , όταν δεν αγαπάμε την αθλιότητα , την ταπείνωση και τη δυστυχία τους..."
Έτσι τα είπε η αγαπημένη μου Marguerite Yourcenar...
"Η αγάπη δεν είναι πρόβλημα αντικειμένου, αλλά πρόβλημα ψυχικής ικανότητας..."
τάδε έφη Έριχ Φρομ στην Τέχνη της αγάπης και έχοντας επηρεαστεί πολύ στα παραθέτω κι αυτά.
Ψάχνω να δω με τα μάτια μου τα λάθη των ανθρώπων όταν πάνε ν' αγαπήσουν. Δεν ξέρω αν θα τα βρω, το πιθανότερο είναι όχι, αλλά όπως και νά' χει θα ξέρω πως θα έχω προσπαθήσει.
Καφέ και συνεχίζω...

2 σχόλια:

Unknown είπε...

ναι, έριχ φρομ: στην αγάπη οι δυο γίνονται ένας, αλλά στην ουσία παραμένουν δυο..μεγάλη κουβέντα..δε νομίζω ότι όταν μιλάμε για αγάπη, μπορούμε να βάλουμε δίπλα τη λέξη λάθος..εγώ θα έλεγα ότι είναι το πρόβλημα στον τρόπο με τον οποίο αγαπάμε, πώς επηρεάζεται η συμπεριφορά μας όταν μπαίνει ο φόβος ή άλλες συνιστώσες στη μέση..αλλά και πάλι, η αγάπη δεν είναι εύκολη..πώς συμπεριφέρεται ο άλλος όταν βλέπει πως φοβάσαι? φεύγει (πανεύκολα) ή μένει κ το παλεύει, γιατί αξίζει (δύσκολα)...? από εκεί θα καταλάβεις αν αξίζει όμως όλο αυτό..."να μ' αγαπάς με τα λάθη μου όλα στη σειρά.."..όπως ακριβώς το λέει η λίνα...
τα φιλιά μου ;-)

mari(z)a είπε...

νομιζω έχει να κάνει αποκλειστικά με αυτό που λέει η γιουρσενάρ:
δεν εχουμε μαθει να αγαπαμε ή τελος παντων δεν αγαπαμε αρκετα όταν δεν αγαπάμε τα λάθη, τις αδυναμίες και τα στραβά σα να ηταν το πιο γοητευτικο πράγμα στο συντροφο μας
ισως να μας κυνηγαει η σταμπα του πρεπει να βρω το τεειο το ιδανικο και οταν κατι καπου υστερει το πεταμε
δε βαριεσαι
ολα θελουν προσπαθεια πιστευω
κι αν δε μαθεις να αγαπας ευθυνεσαι κυριως εσυ
ισως επειδη δεν εμαθες να αγαπας
αλλα ξερεις ποια θα ηταν η μαγκια;
εσυ που εχεις μαθει να αγαας να δειξεις και στον αλλο τον τροπο και την αληθεια...
και μετα μου δωσανε μια φαπα και ξυπνησα:PPPPPP
σε φιλώ πολύ ρε