Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2008

βροχή...λουλούδια

ειπα να ξεφυγω από το κλίμα των ημερών...σου αφήνω για σήμερα μια παλιά γλυκιά μάλλον εικόνα...
μετά από μία τόσο όμορφη μέρα, απλά επέστρεψα στα καθημερινά μου...


Με τα χέρια ανοιγμένα
μάζεψα βροχή
με το δάκρυ τ’ ουρανού
να πλυθεί η ψυχή

η αγάπη να ανθίσει
σε βρεγμένα χώματα
στη ζωή μου να αφήσει
τα δικά της χρώματα

γιατί τ’ άδολα εδάφη
βγάζουνε λουλούδια
κι οι καρδιές που αγαπήσαν
όμορφα τραγούδια

στα δικά σου στεγανά
τ’ όνειρο να ζήσει
κι όταν η βροχή περάσει
πίσω να γυρίσει

να μου πει ποιο μονοπάτι
θα με πάει κοντά σου
τη ζωή μου να αρχίσω
μεσ’ στην αγκαλιά σου

γιατί τ’ άδολα εδάφη
βγάζουνε λουλούδια
κι οι καρδιές που αγαπήσαν
όμορφα τραγούδια

δε θα αλλάξω...δε με αφορά κάτι τέτοιο

4 σχόλια:

Dimitris είπε...

Αρχίζουμε...πρώτα απ όλα μην κάνεις το ολέθριο λάθος και αλλάξεις ;)
Δεύτερον το τραγουδάκι πολύ όμορφο,χωρίς πολλά πολλά λες τα πάντα!
τρίτον...τις όμορφες καλημέρες μου!!!

mari(z)a είπε...

1.ναι κι εγώ εκεί έχω καταλήξει!
2.σε ευχαριστώ ρεεεεεεεεεεεε τι γλυκός!
3.ανταποδίδω κι εγώ πόλλες όμορφες καλημέρες

Unknown είπε...

Τι εννοοείτε...? ότι αυτοί οι στίχοι είναι δικοί σου... ? ..???..?

mari(z)a είπε...

καλημέρα κι από εδώ!!!
ναι δικοί μου είναι κι αυτοί
δεν είναι πολύ καλοί βάβαια αλλά καλά νά'μαστε!
:)