στα σίγουρα

Χτες βράδυ μου μίλησες και για τα όνειρά σου.. Κι αν όλα τα άλλα ήταν λάθος, αυτό ήταν σωστό! Και από αλήθεια είχε αρκετή. Αλλά εγώ τι; Εγώ πώς; Εγώ γιατί; Εγώ πού;
Κι απάντηση μάλλον δεν έχω...
Εγώ πρέπει να τελειώσω τη σχολή και να αρχίσω από το μηδέν. Πιο μηδέν δεν έχει. Και άντε και άρχισα. Μετά τι; Σε διαβάζω μην το ξεχνάς. Και εσύ "ΔΕΝ". Πιο "ΔΕΝ" δεν έχει. Και όνειρα πώς να κάνω; Και από στιγμές ποια να κρατήσω;
Και τα λόγια μου πότε δε θα είναι λίγα; Και τη γέφυρα πότε θα την περνάνε; και αυτά που με αφορούν πότε δε θα αφορούν μόνο εμένα;
Πάμε στη θάλασσα; Να βάλω μουσικές να μη σε κρατάνε μέσα και να μη μπορείς θέση να βρεις πουθενά και νά'μαι εγώ κάτω από ένα σκιερό και να μη με απειλεί τίποτα; Έτσι δεν έχουν φαγωθεί να μου λένε; Τότε δε λένε ότι θά'μαι καλά κι ευτυχισμένη;
Αλλά ξέχασα... Εσύ έτσι έχεις μάθει! Στα σίγουρα..
Εγώ πάλι που έμαθα στα αληθινά σε ποιο σύμπαν να πάω να χωθώ;