Μπορεί ο πιο μεγάλος φόβος μου να είναι να σε κοιτάω στα μάτια... Καμιά φορά, του ξεφεύγω και τα διαβάζω προσεχτικά... κι αν τίποτα από όσα θέλεις δε μπορώ να αλλάξω...να φανείς μεγάλος!
Κι αν τα μάτια σου δεν κλαίνε
έχουν τρόπο και μου λένε
για τον πόνο που πονούν.
Μ' ένα βλέμμα λυπημένο
πρωινό συννεφιασμένο
για την άνοιξη ρωτούν.
Με κοιτάζουν μου μιλούν και απορούν
αχ τα μάτια σου,
για τον έρωτα που χάσαμε ρωτούν
αχ τα μάτια σου.
Μάτια παραπονεμένα
μάτια που 'σαστε για μένα
θάλασσες υπομονής,
με κλωστούλες μεταξένιες
πλέκω τις κρυφές σας έννοιες
σε τραγούδι της ζωής.
Στίχοι: Άκος Δασκαλόπουλος
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Ερμηνεία: Δήμητρα Γαλάνη
και στον τίτλο μου για σήμερα μία από τις αγαπημένες μου στιγμές της εκπομπής...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου