Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2008

κανονικά

κανονικά και λογικά... όλα θα ήταν αλλιώς και σήμερα δε θα με ένοιαζε...δε θα έπρεπε...
κανονικά κι ανήσυχα γι' αυτούς που φεύγουν ήσυχα...
και γι'αυτούς που δε φεύγουν; και με αυτούς που δε φεύγουν;
Μη ζητάς συμπόνια... Μη δείχνεις συμπόνια!Σου λέω δε με αφορά!


Αφού βρέχει και χιονίζει έξω
έλα να σε παίξω
για να κάνει ένας δεσμός ανταύγεια
φέρτε του σκοτάδια
Κι αν σου πω πως σαν αγάπη μοιάζεις
πες μου πού με βάζεις
μόνο μ’ αίσθηση κενού
καινούργια γράφονται τραγούδια
κανονικά

Κανονικά, τυραννικά
γι’ αυτούς που καίνε τη ζωή μοναδικά
κανονικά κι ανήσυχα
γι’ αυτούς που φεύγουν ήσυχα
και λογικά

Αφού βρέχει και χιονίζει χρόνια
δείξε μου συμπόνια
κι ο λυγμός της ομορφιάς στα βάθη
κοίτα τι θα πάθει
προκειμένου να ‘χεις τέτοια λάμψη
πες το κι ας σε κάψει
πώς χαράζουνε στη φλέβα τύχη
κάτι τέτοιοι στίχοι
καμία φορά


Στιχοι:Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσικη:Σταμάτης Κραουνάκης
Ερμηνεια:Δήμητρα Γαλάνη

Δε σου αφηνω εικόνα ή μονοπάτι σήμερα... Δε βλέπω τίποτα γύρω κι όλοι οι δρόμοι μου κλειστοί...φταιει η δική μου βροχή

Δεν υπάρχουν σχόλια: