Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2008

Πιο πολύ κι απ' τη δική μου τη ζωή..




αφιερωμένο..κάθε λέξη κάθε εικόνα..


Όταν θα τελειώσει ξαφνικά το καλοκαίρι
όταν θα 'χω φύγει μακριά σε κάποιο αστέρι
τίποτα να μη φοβάσαι
να με θυμάσαι
γιατί σ' αγαπούσα πιο πολύ κι απ' τη δική μου τη ζωή


Όταν θα χαθούν οι αγάπες κι οι φιλίες
όταν θα με βλέπεις στις παλιές φωτογραφίες
τις βραδιές που δεν κοιμάσαι
να με θυμάσαι
γιατί σ' αγαπούσα πιο πολύ κι απ' τη δική μου τη ζωή

Όταν θα κοιτάς την άδεια θέση στο τραπέζι
όταν θα ακούσεις το τραγούδι αυτό να παίζει
μη δακρύζεις μη λυπάσαι
να με θυμάσαι
γιατί σ' αγαπούσα πιο πολύ κι απ' τη δική μου τη ζωή

Στίχοι:Γιώργος Παυριανός
Μουσική:Στάμος Σέμσης
Ερμηνεία:Γιώργος Νταλάρας

4 σχόλια:

Unknown είπε...

λοιπόν...ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια που παίζω κάθε μέρα στο πιάνο κ ξεσηκώνω την ήρεμη γειτονιά μου είναι το "τι σε νοιάζει εσένα", του νίκου πορτοκάλογλου...αν δεν το έχεις ακούσει, ψάξε τους στίχους, το λέει η ροβέννα αλευρά..... ;-)

mari(z)a είπε...

πλάκα κανεις?
το ξέρω
αγαπημενο κι αυτο
και τωρα που το λες ας ξυπνησω κι εγω τη δικη μου γειτονια;)))
καλημερεςςςςςςςςςςςς

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα από Λεωνίδιο ωραίο το blog σας

mari(z)a είπε...

καλημέρες από εμάς!!!
νά' σαι καλά!!σ'ευχαριστώ πολυ;))